Pejzaże ziemii wieluńskiej

Pejzaże ziemi wieluńskiej

 

Ziemia wieluńska (dawniej ziemia rudzka, łac. Velumensis Terra) – ziemia Królestwa Polskiego ze stolicą w Wieluniu, suwerenna część województwa sieradzkiego; od końca XVIII wieku część Kaliskiego.

Powstała w miejsce należącej do Wielkopolski starej kasztelanii rudzkiej, która była wymieniona w bulli gnieźnieńskiej z 1136 roku. Kasztelania ta w okresie rozbicia dzielnicowego należała do dzielnicy senioralnej. Pod koniec XII wieku ziemię rudzką dostał książę Władysław Odonic, którego wypędził w 1217 roku jego stryj Władysław III Laskonogi. Po nim władali nią piastowscy książęta śląscy z dzielnicy opolskiej: Kazimierz I opolski, którego żona Wiola tytułowała się księżną rudzką, i Henryk I Brodaty. Ponownie przyłączył do Wielkopolski Ziemię rudzką książę Przemysł I. Pomiędzy 1259 - 1261 w czasach władania nią księcia kaliskiego Bolesława Pobożnego, Ziemia rudzka powiększyła się od strony południowej o Mykanów, Rybno, Kruszynę i Kłomnice. Po upadku grodu w Rudzie i zwiększeniu się gospodarczego znaczenia Wielunia, w 1281 roku przeniesiono siedzibę kasztelanii do Wielunia i odtąd w źródłach historycznych ziemia rudzka zastąpiona jest nową nazwą - ziemia wieluńska.

Ziemia wieluńska rządziła się osobno, mając własnych urzędników ziemskich (począwszy od podkomorzego) i sądowych. Wybierała jednego senatora mniejszego, którym był kasztelan wieluński. Miała starostwa grodowe: wieluńskie i ostrzeszowskie, i niegrodowe: bolesławskie i grabowskie. Na własnych sejmikach odbywanych w Wieluniu obierano 2 posłów. Wojewoda sieradzki mianował pod wojewodziego wieluńskiego i dowodził pospolitym ruszeniem tej ziemi.

Województwa łęczyckie i sieradzkie za swój mundur obywatelski przyjęły kontusz karmazynowy, wyłogi granatowe i żupan biały.Spadkobiercą ziemi wieluńskiej są dzisiejsze powiaty: wieluński, ostrzeszowski, kępiński, wieruszowski oraz część oleskiego i pajęczańskiego.[wikipedia]

Dzisiaj ziemia wieluńska to tereny, na których  większy przemysł nie istnieje,  ludzi głównie utrzymują się z rolnictwa, drobnego handlu oraz przetwórstwa owocowo - warzywnego. Dla wielu rodzin agroturystyka stanowi źródło dochodu. Niemniej śmiało można powiedzieć, że tereny te mają ogromny potencjał do rozwoju turystyki, które nie w pełni są wykorzystane, bo tereny są  prze-urokliwe.

Kilka obrazków. 

          Mapa przedstawiająca zasięg i obszar wchodzący i traktowany jako ziemia wieluńska

          Zachód słońca nad Wieluniem widziany z Wierzchlasa. Na horyzoncie biurowiec ZUGIL - u.

                       Przykład budownictwa drewnianego w gm. Czarnożyły. Wieś Stawek.

                                 Wiosna w pełni. Dach komunistyczny, wcześniej była strzecha.

                                                Chałupa w okolicy Tądli, gm. Radoszewice.

                                                     Pola pomiędzy Wierzchlasem a Olewinem

                                         Drobnice. Chałupka pochodząca z przeł. XX w.

Okolice Gromadzic

                                                Staw rekreacyjny w  Felinowie, gm. Osjaków

                  Felinów jest pięknie położony na skaju Warty oraz starej doliny (pradoliny) tej rzeki

              Zielone zadrzewianie do Warta, po drugiej stronie to już zabudowa Kol. Raduckiej

         Staw należy do miejscowego przedsiębiorcy, który posiada tartak po drugiej stronie oraz masarnię.

                       Świetne miejsce na grilla i ryby, które są tu pokaźnych rozmiarów :)

Żniwa pod Zmysloną

                                                             Za chwile będzie lało

                                    Codziennie można było oglądać niesamowite zachody

                                                 Jeszcze jedno ujęcie w kierunku Olewina

                                  
Osjaków  - budynek byłej synagogi -  przy ul. Częstochowskiej 3. Świątynia  ta została wybudowana w 1803 r. i pozostawała w użyciu do 1939 r. Po wojnie została zamieniona na magazyn. W tej chwili znajduje się w niej sklep z odzieżą.

Dziwna budowla w Przycłapach

                                                          Zachód nad Rudą

                                                                Okolice Opojowic

                                                     Plantacja tytoniu w Kraszkowicach

Jeszcze inny staw w Felinowie.

Na polach pomiędzy Wieluniem, Opojowicami, Czarnożyłami, Stawkiem i Stawem powstała farma elektrowni wiatrowych, gdzie ustawiono kilkanaście wiatraków.

 Stawek - przeurocza wioska, która zachowała wiejski charakter. Droga przez wieś. W tle wiatrak.

  Oprócz pól i łąk są tu także przepiękne lasy obfitujące w grzyby i leśne owoce. Opieńka w swej   krasie.

                                     Las Borowiec. Droga leśna prowadząca do Masłowic.

                                                      Efekt uboczny leśnej gospodarki.

                                                                Chatka w Jajczakach

                                                                Stawek porą wiosenną

Stawek położony jest nad dopływem zasilającym rzekę Pyszną. Z tego dopływu zasilane w wodę są dwa stawy.

                                   Domek z 'lanego' betonu, wybudowany zaraz po wojnie.

                                                                  Stawek. Droga do łąk

                                                            
                                                                           Tzw. Borki

                             Typowa zabudowa z okresu między wojennego oraz zaraz po wojnie
.

Ostatni domek zbudowany jest z wapienia jurajskiego, wszak Wieluń i jego okolice to tereny jury.

Najstarszy budynek. Ile jeszcze postoi?  Nie długo ;)

                      Borowik dodaje uroku lasom i sprawia radochę poszukiwaczom runa leśnego.

                                                              Las. Okolice Masłowic.

                                                                        Stawek jesienią.

Wioska idzie spać.

Stawek. Sporo tu jeszcze drewnianej zabudowy mieszkalnej. 

Pokaż Stawek na większej mapie