Tarnowskie Góry - Skansen Maszyn Parowych

 Dzień wcześniej synoptycy zapowiadali piękną, słoneczną pogodę, dlatego z optymizmem od samego rana wyglądałem słońca, by móc rezlizować swój wczorajszy plan. Bardzo rozczarowany mgłą za oknem zacząłem bić się z myślami, czy w ogóle warto wyruszać skoro tak paskudnie? Miałem nadzieję, że mgły pójdą do góry i przebije się słonko, tak jak zapowiadano we wczorajszej pogodzie. Wówczas foty będą super urodziwe.

Z nadzieją na lepiej ruszyłem przez rezerwat Segiet do Rept, by przy okazji zwiedzić "Szyb Staszic", który stanowi w tej chwili punkt czerpania wody. Do końca się to nie udało, ale o tym może kiedy indziej. ;)

Podążając  z Rept od strony stacji wodociągowej Staszic w kierunku wschodnim, na tle Bobrownik Sląskich w oddali można dostrzec dziwną budowlę. 

 

Oczywiście zdałem sobie sprawę, że to do wieża szybu kopalni kruszców srebra  przy ulicy Szczęść Boże 52. 

Od czasu do czasu przebijało się słońce i można było nawet dostrzec niebieski kolor nieba. :)

Na ogól jednak dominowało ołowiane niebo.

  Obok szybu wspominanej kopalni na rozległym placu umiejscowiony jest  ciekawy skansen.  Został udostępniony jak i kopalnia do zwiedzania w 1976 roku.

  
To unikatowy Skansen Maszyn Parowych.

 

Płuczka do oddzielania  i oczyszczania kruszców z brudu i niepotrzebnych odpadów.

Klatka szybowa do transportu ludzi, materiałów  i urobku.

Wśród 31 eksponatów najliczniejszą grupę stanowią parowozy. Jednym z najstarszych jest wąskotorowy parowóz z 1906 r.

Tender skrzyniowy do transportu węgla.

Połączenie parowozu z węglarką sprzęgiem sztywnym z zabezpieczeniem łańcuchowym.

Palenisko, do którego wrzucało się węgiel.

Takich kamieni na śląskich polach i lasach było dużo. Niestety wiele z nich bezpowrotnie się straciło. 
Kilka z nich zdobi ujęcie źródełka młodości w Reptach. Źródło młodości

Ponadto stoją tu szybowe maszyny wyciągowe, pompy i inne pojedyncze urządzenia poruszane parą.

 W 1999 r. do skansenu trafił największy eksponat, jakim jest parowa maszyna wyciągowa typu Koepe z 1907 r. jej koło ma 7 m średnicy.

Stery ręczne, którymi operował maszynista wyciągowy podczas  ruchu maszyny wyciągowej.

Starsze i ówczesne wozy do transportu urobku o pojemności 800 kg.

Koła maszyny wyciągowej po których przemieszcza się lina nośna. Koła montowane są na wieży wyciągowej szybu.

Maszyny z duszą.

Jedynym eksponatem nie będącym zabytkiem techniki parowej jest drewniane koło wodne z XVII w., które napędzało niegdyś młot kuźni w Strzybnicy.

 Wśród parowów znajdziemy kocioł lokomobilowy z 1910 r.

W 1999 r. do skansenu trafił największy eksponat, jakim jest parowa maszyna wyciągowa typu Koepe z 1907 r. jej koło ma 7 m średnicy.

Dla mnie jednak najwięcej sentymentu dają parowozy wąskotorowe. :)

Ostatnimi czasy plac zdobi walec drogowy z 1928 r, który pzrszedł drobna kosmetykę.

Bardzo ciekawy jest dźwig kolejowy, któremu stuknęła setka.

Godan uwagi jest ta ekspozycja - platforma ze zbiornikiem z 1884 r.

Od początku istnienia kopalni, jej podziemia oraz pobliski Skansen Maszyn Parowych zwiedziło ponad 2 miliony osób.

P za tym na terenie kopalni do dyspozycji zwiedzających jest : Muzeum Górnictwa, punkt gastronomiczny, sala kinowo-konferencyjna, stoisko z minerałami i pamiątkami, pracownia fotograficzna oraz duży parking dla samochodów osobowych i autokarów.



Wyświetl większą mapę

Pomimo tego, że pogoda zbytnio się nie poprawiała, uważam że wyjazd był udany. :) 

Dziękuję za uwagę  i zapraszam do udzielania komentarzy. 

Pozdrawiam wszystkich gości i stałych czytelników :)