Mieroszyno - Kurhan

Na początek rozpocznę od rozterki, której zaznałem odwiedzając punkty informacji turystycznej powiatu puckiego. Wcześniej ustaliłem, że w Mieroszynie nie tak dawno został odkryty kurhan z epoki brązu. Postanowiłem zapytać w miejscowych biurach informacji turystycznej, lecz owe panie niestety nie widziały nic, aby tu, u nich na terenie coś takiego było. Miejscowi ludzie też nie za bardzo wiedzieli o co chodzi.

 Panie jaką atrakcje turystyczną poleciły "Dom do góry nogami" we Władysławowie Cetniewie, który wybudowano na wzór tego w Szymbarku. 

 A i owszem pojechałem tam i bardzo się rozczarowałem. Dom to może raptem powierzchnia ok 30-40 m2. Do tego kolejka do kasy umieszczonej za ogrodzeniem tuż przed wejściem do domku no i cena: 9 zł od łebka. Czas zwiedzania  ok. 5 min. :(  Trochę zawiedziony postanowiłem jednak dalej szukać  kurhanu.  Dopiero kiedy powiedziałem, że chodzi o starą mogiłę, pewien starszy pan skierował mnie w odpowiednie miejsce.  

 Kurhan -  Mieroszyno

Odkryty w 1999 roku kurhan jest miejscem pochówku ludzi żyjących na terenie Mieroszyna w VIII-VI wieku p.n.e. Kurhan zbudowany był na planie okręgu o średnicy 14 metrów. Podstawę kurhanu wyznaczał podwójny kamienny wieniec, zbudowany z dużych głazów narzutowych ściśle do siebie dopasowanych. Nasyp kamienny o wysokości 1,5 metra, składał się z kilku warstw piasku i kamieni.

W nasypie kurhanu odkryto dwa groby ciałopalne. Jeden z nich znaleziony przy podstawie kurhanu, składał się z popielnicy zawierające przepalone kości ludzkie. Drugi grób zakopany był w nasyp kurhanu. Zawierał dwa naczynia. Kości ludzkie rozsypane były wokół naczyń.


Odkryty kurhan to jedyny zachowany do naszych czasów "grobowiec" z istniejącego na tym terenie rozległego cmentarzyska kurhanowego. Z kurhanami związane były, zachowane pod powierzchnią ziemi, fragmenty wieńców kamiennych.

Wiele kurhanów, zbudowanych na Ziemi Puckiej, nie przetrwało do naszych czasów. Niektóre z miejsc na których były kurhany nazywane są "mogiłkami". Dziś kurhan w Mieroszynie jest trwałym śladem zmian cywilizacyjnych jakim podlegały obszary Kępy Swarzewskiej w późnej epoki brązu. Z nim związane są niewidoczne na powierzchni ziemi osady i miejsca odkrycia skarbów brązowych.

Zachowanie w dzisiejszym krajobrazie Mieroszyna, jedynego w tej części Pomorza kurhanu, jest przykładem dobrej współpracy właściciela terenu, władz samorządowych i archeologów. Dobra jego ochrona zależy od nas wszystkich.

Powyższe informacje zaczerpnięto z tablicy informacyjnej umieszczonej przy drodze powiatowej prowadzącej z Gnieżdżewa do Jastrzębiej Góry.

 Tablica przy ul. Puckiej/Sosnowej

 Tu w lewo

 Jestem na miejscu

 Trochę mało zadbany obiekt, ale najważniejsze, że jest jakieś dojście.

 Oto i on.
 

 Na samym wierzchołku rośnie sobie kocanka piaskowa.

Mój tymczasowy kaszubski przyjaciel podróży ;)

 Bez komentarza. ;)

Oto kilka słów na temat przeprowadzonych  badań

Ratownicze badania wykopaliskowe, przeprowadzone w październiku 1999 r. przez mgr Danutę Król

(Muzeum Archeologiczne w Gdańsku). Finansowane przez inwestora prywatnego - pierwszy sezon badań.

Przebadano powierzchnię 300 m². Badania miały na celu przebadanie terenu przeznaczonego pod zabudowę mieszkaniową. Prace koncentrowały się na kulminacji wyniesienia, na którym odkryto skupisko kamieni.

W trakcie prac stwierdzono, że na terenie tym znajduje się zniszczony kurhan. Z obiektu tego zachował

 się pierścień kamienny o średnicy 14 m.

W zachowanym częściowo nasypie piaszczysto-kamiennym odkryto grób ciałopalny  z zachowaną popielnicą. Powierzchnia popielnicy była silnie schropowaciała. W nasypie kurhanu od strony południowej odkryto fragmenty naczynia o dobrze wygładzonej powierzchni.

W odległości 50 m na wschód od kurhanu odkryto 2 groby ciałopalne silnie zniszczone. Po

przeprowadzeniu badań, w związku z zaawansowanymi pracami budowlanymi w pobliżu kurhanu,

ustalono w porozumieniu z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, że teren gdzie usytuowany jest
kurhan zostanie wydzielony. W tym celu zmieniono plan komunikacyjny powstającego osiedla. 

Kurhan zatem oznakowano tablicą informacyjną i ogrodzono drewnianym ogrodzeniem.

 Otoczenie jest nad wyraz spokojne i przyjazne, ale nie na długo.

Od siebie dodam, że obok kurhanu powstają nowe piękne domy, jednak lepiej chyba by było gdyby to miejsce pozostało bardziej dzikie.