Miechowice - poezja o miechowickim lesie

Kiedy wyruszam po raz kolejny na spacer do Lasu Bytomskiego (lasu miechowickiego) przychodzą  mi na myśl słowa, które napisał pewien znany miechowiczanin - z krwi i kości jakieś 150 lat temu. Co prawda od tamtego czasu  wizerunek Miechowic zmienił się do niepoznania, ale coś z tamtych lat pozostało. Chyba jako jeden z wielu nielicznych już świadków obecności "Śląskiego Homera" jest stary dąb szypułkowy usytuowany na polanie tuż obok Drogi Ronota.  Oczywiście ze starego drzewostanu jeszcze pozostało sporo ciekawych okazów, ale w bardzo szybkim tempie odpuszczają miejsca nowym osobnikom.  Pozostały jeszcze stawy, które z roku na rok są w coraz gorszym stanie.  Niemniej cały czas tu można znaleźć miejsce na to, by skołatanym nerwom dać odpocząć.   

Stary dąb szypułkowy

A oto jak pisał w swoim dziele o Miechowicach Norbert Bończyk - znany śląski poeta i propagator polskości. 

"Tam Miód pachnie, tam pszczółek brzęk, muzyka miła.

Widzę raj mej młodości, śliczne Miechowice,

Ozdobione zielenią jak wianki dziewice:

Tam na górce kościółek z białymi murami,

Otoczony stąd stawem, zowąd ogrodami....."

(Norbert Bończyk - Stary kościół miechowski)

Ten sam dąb w grafice ;)

Staw przy ul. Relaksowej

Młode liście na Tulipanowcu amerykańskim

Droga Ronota - obecnie Leśnictwo

Na polanie

Niech żyje młodość 

 Nad stawem różanym

Żabka w źródle Minna

Bocianki

Zawilec gajowy

Sucha dolinka 

Źródło różane

Modelka

W takim razie  nie pozostaje mi nic innego jak podziękować za wspólną wycieczkę i zaprosić na spacer w realu :)