Suchogórski Labirynt Skalny

Zespół przyrodniczo krajobrazowy „Suchogórski Labirynt Skalny” położony jest na terenie Bytomia w dzielnicy Sucha Góra w rejonie ulic:  Prywatnej, Obrońców Westerplatte oraz Wodczaka.

Cześć północna, należąca terytorialnie do Tarnowskich Gór  nosi nazwę "Doły Piekarskie" i była opisana i udokumentowana na blogu w tytule: W doły, w doły miły bracie

Celem ochrony niniejszego zespołu jest zachowanie fragmentu krajobrazu, który powstał na skutek działalności człowieka,  w związku z prowadzoną tu odkrywkową eksploatacją rud kruszców  od i naturalnej sukcesji przyrodniczej w okresie minionego okresu.

O objęciu ochroną zadecydowały przede wszystkim jego walory krajobrazowe oraz duże zróżnicowanie flory, wśród której są także rośliny objęte prawną ochroną gatunkową.  

 

Nie bez znaczenia jest tu także unikatowa rzeźba terenu,
powstała przed laty na skutek działalności wydobywczej kopalni dolomitu i żelaziaka brunatnego.

 

Pozostałościami po górnictwie kruszcowym są  głębokie dolinki, strome grzbiety z wychodniami dolomitu oraz liczne wąwozy, pagórki, kopce i wzniesienia ze stromymi stokami.

Szkoda jedynie, że szlak został poprowadzony gównie dolinkami, natomiast pomija widokowe miejsca z wąskich grzbietów.

 Ten urozmaicony system licznych niecek, zagłębień  oraz jarów i wąwozów w połączeniu ze stromymi zboczami wielu pagórków i wyniesień terenu tworzy ciekawą rzeźbę o wysokich walorach krajobrazowych. 

Do unikatowych walorów przyrodniczych i krajobrazowych tego terenu należą przede wszystkim: - ukształtowanie terenu o zróżnicowanej rzeźbie genezy antropogenicznej:

- zbiorowisko muraw i lasów grądowych,

-  wiele gatunków gadów i płazów występujących w środowisku górskim

  

Na terenie Suchogórskiego Labiryntu Skalnego występuje duże zróżnicowanie flory, wśród której występują drzewa, krzewy oraz inne rośliny poszycia dolnego objęte prawną ochroną gatunków.

Mapka obejmująca opisany obszar.

Wejście na teren zespołu przyrodniczego.

 Aby dojść do tego miejsca wyznakowano czerwony szlak turystyczny, który rozpoczyna się u zbiegu ul. Prywatnej i Strzelców Bytomskich.

 Gdzie nie gdzie pozostał rumosz skalny.

 Na jednym z wierzchołków zastałem taki dziwny krąg.

 Od strony oczka wodnego zwanym Gliniokiem odchodzi do góry wąska ścieżka, która jest bardzo urokliwa.

 Od ul. Strzelców Bytomskich wspomnianym szlakiem do wejścia jest ok. 500m.

 Z góry zawsze więcej widać.

 W wielu miejscach pozostały skały nieprzypominające jurajskie ostańce.

 Oznakowanie tego terenu polega na stworzeniu pętli, która za znakami szlaku turystycznego prowadzi po najciekawszych zakątkach zespołu przyrodniczego.    

 Długość trasy od początku szlaku to ok. 2,.5 km.

 Da się zauważyć, że drzewostan w dolinach bardzo różni się od tego, który porasta grzbiety i wierzchołki.

 W dolinkach dominuje buk, klon, jawor, brzoza i wilee innych liściastych gatunków.

 Natomiast u góry oprócz brzozy spotykamy, sosnę zwyczajną, modrzew, rzadziej świerk i olchę.

 Przez lata strome wyrobiska po rudne zrosły murawa i innymi krzewami.

 Bytom jest jednym z najważniejszych ośrodków Górnictwa kruszczowego. Na tych ternach już od XIII w. eksploatowano rudy srebra, ołowiu i cynku. Potem jeszcze doszło wydobycie rud żelaza.

  Miejsce, w którym dziś można podziwiać Suchogórski Labirynt Skalny przez wile stuleci służyło do wydobycia dolomitu oraz innych dóbr, które skrywała Sucha Góra.

 Szyszki i bazie olchy przygotowują się już do wiosny.

 Śnieguliczka jest już zanan dla wielu osób. :)

Pora wracać do doliny, gdzie po ok. 200 m dochodzimy do punktu wejścia. Miejsce w sam raz na krótki -  kilku godzinny spacer. Warto przy tym zabrać dobre turystyczne buty i kijki trekkingowe.

Wyświetl większą mapę