Bytom - Skwer Spotkania

 Dzisiejszy post trochę się różni od pozostałych, ponieważ jest poświęcony i miejscu niezwykłemu i niezwykłej postaci. 

Mural na ścianie budynku usytuowany jest w przestrzeni miejskiej u zbiegu ulic W. Korfantego i Rycerskiej w Bytomiu. Inspirowany jest jedynym zachowanym olejnym obrazem Brunona Schulza „Spotkanie", gdzie autor zastosował metaforę heterogeniczną oraz jego „porte parole" przedstawione na płótnie. Tematem dzieła jest odrębność kulturowa młodego Żyda oraz miejskich, pewnych siebie kobiet. 

Bruno Schulz "Spotkanie" 1920 r. Źródło: Wikicommons 

Różnice spowodowały powstanie muru, w którym jednak pojawia się brama - przejście, furtka, symbol pogranicza kultur, wyznań religijnych i preferencji cywilizacyjnych. Nadanie nazwy Skweru Spotkania oraz powstanie muralu i wmurowanie kostki z Ulicy Krokodyli w Roku Brunona Schulza, kiedy to przypada kolejna rocznica partnerstwa Bytomia i Drohobycza, w czasie udzielania pomocy przez Bytomian uchodźcom z Ukrainy, w sposób symboliczny upamiętnia te wydarzenia w przestrzeni miejskiej

Tablica pamiątkowa na domu Schulza 

Drohobycz

W 2022 r. przypada 130. rocznica urodzin i 80. rocznica tragicznej śmierci artysty, człowieka o nie-zwykłej wyobraźni, inteligencji i kreatywności. W celu uhonorowania dokonań artysty Senat RP ustanowił rok 2022 Rokiem Brunona Schulza. 

Twórczość literacka artysty wpisuje się w horyzonty kulturowo-egzystencjalne Galicji Wschodniej, potwierdzając dylematy pojednania i konfrontacji różnych czynników etnicznych, językowych, religijnych i kulturowych na wielokulturowej galicyjskiej mapie. Podobnie miało to miejsce w Bytomiu, niezwykłym mieście o wielowiekowej historii, zlokalizowanym na pograniczu kultur, języków i tradycji. 

Nadając nazwę „Skwer Spotkania" konkretnemu miejscu w Bytomiu, zwraca się uwagę na wszystkie aspekty, które dotyczą historii naszego miasta i jego mieszkańców, w tym podpisania umowy o partnerstwie miast: Bytomia i Drohobycza 

Bytom Korfantego 

Źródła: UM. Bytom 

  

Krosno - odwiedziny u Łukasiewicza

Powiem, że Krosno jest pięknym, lecz niedocenionym miastem przez turystów. Pozamykane sklepy i ogólna pustka sprawia wrażenie zamarłego miasta.  Co prawda znane jest z produkcji szkła i to głownie do tego muzeum podążają wycieczki, ale Krosno posiada bardzo ciekawy rynek, swoją historię i architekturę. Przez lata gród Krosno nazywany był przez wielu jako „Marva Cracovia”, czyli „Małym Krakowem”. Porównanie do dawnej polskiej stolicy nie jest przypadkowe, szczególnie, gdy spojrzymy na tamtejszy rynek, który łudząco przypomina ten krakowski. Głównie ze względu na charakterystyczne renesansowe sukiennice oraz zabytkowe kamienice. Początkowa krośnicka starówka była otoczona drewnianymi budynkami, jednak z czasem były one zastępowane murowanymi konstrukcjami i tak pozostało aż do dzisiaj. 

Liczyłem na widoki, ale było zamknięte :( 

Trochę jak w Krakowie, ale też prawie jak w Pradze ;)

Krosno z produkcji szkła i różnych stworków słynie 

Muzeum szkła 

Prawie jak w Sukiennicach 

Na krośnieńskim Rynku 

Piękne podcienia, ale bardzo pusto na tym Rynku

Krosno - mural  upamiętniający Ignacego Łukasiewicza w 200. rocznicę jego urodzin.  

Ignacy Łukasiewicz urodził się 8 marca 1822 r. w Zadusznikach, zmarł 7 stycznia 1882 r. w Chorkówce. Zasłynął jako twórca przemysłu naftowego, wynalazca, farmaceuta, działacz społeczny i niepodległościowy. 

Działalność Ignacego Łukasiewicza przypada na wiek XIX, przełomowy okres w dziejach ludzkości, wyróżniający się niespotykanym wcześniej tempem rozwoju. Swój istotny wkład w postęp cywilizacyjny Europy i świata miał Ignacy Łukasiewicz, który wspólnie z Janem Zehem przeprowadzał doświadczenia nad ropą naftową. Ci dwaj wybitni polscy farmaceuci opracowali metodę destylacji frakcjonowanej ropy, otrzymując naftę oświetleniową. Została ona zastosowana w pierwszej lampie naftowej wykonanej wg projektu Łukasiewicza przez lwowskiego rzemieślnika Adama Bratkowskiego. Lampa ta używana była wyłącznie do celów badawczych, a jej udoskonalenie umożliwiło skonstruowanie w pełni funkcjonalnych lamp, z których pierwsze zapłonęły 31 lipca 1853 r. podczas nocnej operacji przeprowadzonej w lwowskim szpitalu powszechnym na Łyczakowie. 

Ignacy Łukasiewicz wraz z Tytusem Trzecieskim i Karolem Klobassą założyli w 1854 r. w Bóbrce pierwszą na świecie kopalnię ropy naftowej, która wraz z założoną dwa lata później destylarnią w Ulaszowicach dała początek jednej z najważniejszych obecnie gałęzi przemysłu na świecie. 

Innowacje Łukasiewicza rozsławiały polską myśl techniczną na licznych wystawach i targach produktów naftowych o zasięgu międzynarodowym, uzyskując wiele nagród i wyróżnień. Jako prekursor tworzącego się przemysłu naftowego stał na czele Krajowego Towarzystwa Naftowego oraz pełnił funkcję posła na Sejm Krajowy we Lwowie. 

Poza pracą w przemyśle naftowym Ignacy Łukasiewicz angażował się w działania mające na celu odzyskanie przez Polskę niepodległości. W trosce o los ubogich mieszkańców regionu prowadził działalność charytatywną, filantropijną i społeczną. Był inicjatorem utworzenia Towarzystwa Zaliczkowego w Krośnie. Został doceniony za całokształt działalności, m.in. tytułem Honorowego Obywatela Miasta Krosna. 

W 200 rocznicę urodzin Ignacego Łukasiewicza, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił rok 2022 Rokiem Ignacego Łukasiewicza. Krośnieński mural jest symbolicznym uhonorowaniem dokonań wielkiego Polaka, patrioty, naukowca, filantropa, a przede wszystkim twórcy światowego przemysłu naftowego i lampy naftowej życiem i pasją związanego z terenem dzisiejszego województwa podkarpackiego. 

Polecam także okolice Krosna, gdzie w uroczych dolinkach ukryte są wspaniałe skarby Podkarpacia. Ale jak czas pozwoli, to już niebawem   

Park zdrojowy w Iwoniczu Zdroju