Praga - Pomnik Ofiar Komunizmu

Pomimo obfitości w ciekawe obiekty zabytkowe i pomniki,  ten praski projekt zdecydowanie się różni od innych. Wywołuje emocje  i zdumienie u jednych, natomiast u drugich zdziwienie i degustacje. Niewielu też turystów gromadzi się wokół tej instalacji. Być może dlatego, że usytuowany jest nieco dalej od największych atrakcji Pragi, a być może dlatego również, iż nie rzuca się zbytnio w oczy. Niemniej, podążając ulicą Ujezd bez problemu można go wypatrzeć, szczególnie wieczorem, kiedy pomnik jest dostatecznie podświetlony z dołu i chyba wtedy sprawia największe wrażenia wizualne.

   Nawet jeśli ludzie przechodzą obok, to nie poświęcają mu zbytniej uwagi. Najczęściej jedynie pamiątkowa fota i kierunek Mala Strana. A szkoda, bo wspomniany w tytule pomnik bardzo wyraziście unaocznia cierpienia i krzywdy ludzkie, które zafundowały im władze powojennej Czechosłowacji.  Pomnik ma za zadanie zmusić widza do refleksji na tym jak władze komunistyczne zniewoliły i zniszczyły godność człowieka w tamtym systemie. Autorem tego pomnika - jako rzeźbiarz jest Olbram Zoubek, natomiast projektantami założenia byli:  Jan Karel i Zdenek Holzel.  Widniejący na tablicy napis informuje, że jest to pamiątka ku czci tych, którzy zginęli oraz byli więzieni w okresie panującej władzy socjalistycznej w Czechosłowacji. Projekt ten  wzniesiony jest dla upamiętnienia  wszystkich, którzy byli tłamszeni  przez ówczesny system totalitarny. 

 Pomnik Ofiar Komunizmu w Pradze (czeski: Pomník obětem komunismu) to – seria rzeźb w Pradze upamiętnienia ofiary komunizmu między 1948-89. Znajduje się u podnóża wzgórza Petřín, na ulicy Újezd ​​w dzielnicy Malá Strana. Odsłonięto go w dniu 22 maja 2002 r., dwanaście lat po upadku komunizmu, i jest dziełem czeskiego rzeźbiarza Olbrama Zoubka i architektów Jana Karela i Zdenka Holzel. Projekt był wspierany przez władze miasta i konfederację więźniów politycznych (KPV).

Pomnik ukazuje siedem figur z brązu malejące po schodach. Figury wydają się bardziej "zepsute", im dalej od siebie - tracą kończyny, a ich ciała stają się otwarte. Ma to symbolizować jak traktowano więźniów politycznych w czasach komunizmu.

Istnieje również taśma z brązu, która biegnie wzdłuż centrum pamięciowego, ukazując szacowaną liczba osób dotkniętych komunizmem:
205 486 aresztowanych
170 938 zmuszonych do emigracji
4500 zmarłych w więzieniach
327 zastrzelonych podczas próby ucieczki
248 zastrzelonych

Na tablicy z brązu jest wyryty napis:
"Pomnik ofiar komunizmu jest przeznaczony dla wszystkich ofiar, nie tylko tych, którzy zostali uwięzieni lub zamordowani, ale także tych, których życie zostało zrujnowane przez totalitarny despotyzm"

Pomnik można oglądać za darmo, zarówno w dzień, jak i w nocy. Jeśli będziecie w Pradze, polecam by choć na chwilkę zadumać się i docenić czasy, w których możemy korzystać ze względnej wolości.   

Praga - wyszehradzki most kolejowy

Most Karola to praska  legenda i każdy kto przybywa do Pragi nawet na kilka godzin, to być na nim musi. Jednak nad Wełtawą jest ich kilka i każdy z nich jest inny. Mnie szczególnie urzekł, ze względu na swoją surowość i konstrukcję, most kolejowy pod Wyszehradem, zwany również mostem Wyszehradzkiem.

Most Wyszehradzki a tuż za nim producent wyśmienitego piwa.

Wyszehradzkie wzgórze w tle

Wyszehradzki most kolejowy (czeski: Vyšehradský železniční most) – most kolejowy nad Wełtawą, w Pradze, stolicy Czech. Łączy Dworzec Główny w Pradze z dworcem Praha-Smíchov. Most nigdy nie został oficjalnie nazwany, a jego nazwa nieoficjalna związana jest z faktem iż znajduje się tuż obok Wyszehradu.

Rasinovo Nabrzeże

 
Most został zbudowany w latach 1871-1872 i ma długość 196,3 metrów. W 1901 roku dokonano przebudowy albo raczej rozbudowy  „starego” mostu. Do tej chwili szlak kolejowy były jednotorowy. Na początku XX w.  wybudowano nową i szerszą przeprawę kolejowa o dwóch torach. Z kolei po obydwu stronach mostu wykonano drewniane kładki dla pieszych. Przejście po jednej z nich wzbudza naprawdę ogromne emocję, a szczególnie kiedy przez most przejeżdża pociąg, albo gdy następuje mijanka :)

Widok na Wełtawę z wąskiej kładki dostarcza sporo emocji ;)  

Polecam spacer oryginalnym mostem  a zapewne pozostaną miłe wspomnienia :)

Praga - Tańczący Dom

Chyba żadna inna budowla czeskiej Pragi nie wzbudza tyle emocji co ta. Jednak prawie we wszyskich przewodnikach turystycznych obiekt ten jest zamieszczany na liście - jako programowy punkt do zwiedzania. Albo przynajmniej do obejrzenia.

Tańczący Dom widziany od strony Południowej. U góry jest kawiarnia z platforma widokową.

Most Jiráska (czeski: Jiráskův most) – most drogowy nad Wełtawą, w Pradze, stolicy Czech. Łączy Jiráskovo náměstí na prawobrzeżnym Nowym Mieście z lewobrzeżnym Smíchovem.
Budowę mostu rozpoczęto w 1929 roku, a projektantami byli Vlastislav Hofman i František Mencl. Długość mostu wynosi 310,6 m, a szerokość 21 m. Posiada sześć przęseł o rozpiętości od 45 do 51 metrów. Po prawej stronie Tańczący Dom.

Praga słynie z zabytkowych obiekótw z różnych epok, zaczynając od budwoli romańskich, gotyckich, barokowych, a na neo-gotyku i secesji kończąc. Kiedy powstał pomysł zabudowy placu po byłej  kamienicy z XIX w. reakcje ludzi były różne, ale władze Pragi ostatecznie wyraziły zgodę na realizacje -  jak sie wydawało - szalonego projektu,   ponieważ mieszkańcy obawiali się, iż Tańczący Dom (Dancing House)  popsuje cały wizerunek zabytkowego miasta.

 Most Jiráska

Tańczący dom (czes.: Tančící dům) – zbudowany został w 1996 roku, na prawym brzegu Wełtawy, w dzielnicy Nové Město.  Ten niezwykły budynek  zawdzięcza swój wygląd  parze architektów, którzy przygotowali i opracowali jego kształt. Jest to dzieło: Vlado Milunića i Franka Gehry'ego. Swą nazwę zawdzięcza kształtowi, w którym można dopatrzeć się sylwetki tańczącej pary. Przed postawieniem tego budynku w Pradze Frank Gehry wyraził zainteresowanie stworzeniem nowoczesnego budynku w Warszawie, jednak władze stolicy nie zaakceptowały tak śmiałych,  wizji architekta.

Łabędzie nad Wełtawą

    Czy to dobrze? Nie wiem, ale mam wrażenie, że wbrew obiegowej opinni Czesi są bardziej otwarci na inność i nowczesność. Widać to niemal na każdym kroku. Chociażby patrząc przez pryzmat rozwiązań komunikacyjnych czy podejscie do porządku i czystości na ulicach. Poza tym to tu odbywały się wielkie koncerty legendarnych zespołow muzycznych, pomimo tego, że Polska powierzchniowo jest czterokrotnie większa i  posiada cztery razy wiecej mieszkańców.

Widok na Dancing House od strony Wełtawy

Dlaczego zatem - Tańczacy Dom?  Jak sama nazwa wskazuje, bryła konstrukcji jest związana z tańcem, dlatego budynek jest czasami nazywany Ginger i Fred (nawiązujać do znanej tańczącej pary: Ginger Rogers i Freda Astair - duet tancerzy z pierwszej połowy XX w.)

Dla przypomnienia lata 30-te

Ten nowoczesny budynek z pewnością nie jest sprzeczny z resztą zabytkowych budynków, które go otaczają. Wręcz przeciwnie, jest to łącznik różnych epok i stylów, które w tym mieście przyprawiają o zawrót głowy. Bedąc zatem w Pradze nie omieszkaj wstąpić do Tańczacego Domu, gdzie na parterze mieści się restauracja, natomiast na ostaniej kondygnacji usytuowana jest kawiarnia z tarasem widokowym, skąd roztacza się imponująca panorama  na dolinę Wełtawy i zabudowane praskie wzgórza.

   Wniosek wypływa więc taki, że nawet nowoczesna budowla może się stać atrakcją turystyczną i przyciągnąć uwagę ludzi z całego świata :)